کتاب پسران آب و آتش اثری تاریخی-داستانی روایتگر یکی از طلاییترین حکومت های اسلامی است که از ابتدا تا سرانجام این حکومت را به قلم نگارش درآورده. با ژسوس در معرفی این اثر جذاب همراه باشید.
فقط کافیست مسافت طولانی ساحل را طی کنید تا به کنار دریا برسید، آن وقت است که میخواهید به عمق آن بروید و ناشناخته ها را کشف کنید.
روایت تولد و مرگ یک خاندان
مسلما نام خاندان آل بویه در تاریخ ایران به گوشتان خورده است، ولی تنها چیزی که من از کتاب درسی از این خاندان به یاد دارم، عمر کوتاهش و اشاره نکردن به هیچ یک از دستاورد های بزرگ این خاندان است، برای همین تنها یک حکومت ضعیف و بیتاثیر در ذهن من از آل بویه نقش خورده بود.
شاید در نگاه اول این خاندان یکی از کوتاهترین دوران های حکومت و کوچکی مرز هارا در نقشه در میان حکومت های ایرانی دارا باشد، ولی در عوض، خدماتی که به جهان اسلام ارائه کرد، میتوان گفت که با هیچ یک از حکومت های ایرانی قابل مقایسه نیست!
دانشمندان، عُلما و کتب بسیار مهم و نامآوری که در دوران حکومت آل بویه بر جای ماندند در کل تاریخ مثال زدنی است! حاکمان آل بویه، که کتاب پسران آب و آتش روایتگر زندگی آنان است، بسیار نسبت به علم و دانش ارزش قائل بودند و اهمیت فراوانی به نشر آن و دانش پروری میدادند.
عبرتی مهم برای تمام تاریخ
شاید خانواده های بسیاری از افراد نامدار، ناشناخته و یا خودشان افرادی معمولی بودند، ولی حاصل تربیت آنها فرزندانی شد که جهان را متحول کردند؛ بر عکس، فرزندان بسیاری از افراد نامدار سر از جایی در نیاوردند و گاهی حتی کاملا مخالف و ضد پدران و خانواده های خود شدند. نکتهی مشترک هر دوی این مثال ها در تربیت است! افرادی بینام و نشان که فرزندانی بزرگ را تربیت کردند و بزرگانی که در تربیت فرزندانی مثل خودشان ناموفق بودند.
شما در این کتاب میخوانید عامل رشد این حکومت از پدری ماهیگیر و پادشاهی بیسواد تا علت سقوطش از پادشاهی همه چیز تمام اما بدون وارث شایسته برای تاج و تخت خلق کردهاش! ماهیگری که پادشاه تربیت میکند و پادشاهی که هیچ وارثی تربیت نمیکند.
بخشی از کتاب پسران آب و آتش:
سرانجام سلجوقیان از راه رسیدند. آنها همچون گردبادی هرچه بر سر راه میدیدند از میان برمیداشتند. طغرل سلجوقی آخرین امیر دیلمی، ملکرحیم را دستگیر و زندانی کرد و با تصرف شیراز، حکومت دیلمی برای همیشه نابود شد. چنین شد که شمع قدرت و حکومت دیلمیان بعد از صد و بیست و هفت سال در نیمه اول قرن پنجم خاموش شد، ولی شمع دانشپروری آنها در سرار تاریخ بهجای ماند و دو قرنی که آنها حکومت کرده بودند، به عنوان قرن های طلایی تمدن اسلامی برای همیشه در یادها به یادگار ماند.
نظر خودتان را درباره این کتاب و مقاله با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.